วัน ๆ ของแม่บ้านก็เป็นแบบนี้แหละ | My Routine

ฉันแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่ง ชีวิตเรียบง่ายนัก ทำกับข้าวให้เขาในตอนเช้า พร้อมข้าวกล่องแสนอร่อย เรามีลูกด้วยกันคนหนึ่ง เป็นเด็กน่ารักมาก ๆ และฉันก็รักเขามาก ๆ

ในตอนเช้าฉันจะจุมพิตผู้เป็นสามีก่อนไปทำงาน และหอมแก้มลูกชายก่อนไปโรงเรียน หลังจากนั้นก็ล้างจาน และทำความสะอาดบ้าน ซักผ้าทุกวันพฤหัสบดี จากนั้นก็แต่งนิยาย และเขียนบล็อก ในบางครั้งก็ทำวีล็อกและพอดคาสต์ด้วย

พอตกบ่ายฉันก็ไปซุปเปอร์มาร์เก็ต จ่ายตลาด ซื้อของสำหรับทำอาหารเย็น และอาหารเช้าและกลางวันของวันพรุ่งนี้ เดินไปเดินกลับไม่ไกลจากบ้านนัก

พอกลับบ้านมาก็อาบน้ำหอมกรุ่น พลางทำขนมไว้ให้สามีและลูก ๆ รับประทาน วันนี้ทำทาร์ตไข่ดีกว่า ของหวานง่าย ๆ น่ารับประทาน ลูกชายที่กลับก่อน คงเล่นฟุตบอลมาจนเหนื่อย ต้องไล่ไปอาบน้ำก่อน แล้วค่อยกินเสต๊กแสนอร่อย เสิร์ฟพร้อม ขนมปังปิ้ง มันฝรั่งทอด และสลัด ส่วนของคุณสามีจะเป็นซุปกับบริยอชแสนอร่อย

วัตถุดิบเหลือก็นำมาทำช็อกบอลแสนอร่อย ผสมเม็ดมะม่วงหิมพานต์เพิ่มรสสัมผัส ช่วงนี้ฉันติดกลิ่นกระดังงามาก เพราะมันให้กลิ่นโฮลี่มาก ๆ ดูราวกับอยู่ในโบสถ์ จึงซื้อเซ็ตอาบน้ำแต่งตัวกลิ่นกระดังงาไว้พร้อมสรรพ สามีก็ดูชอบมาก ๆ เช่นกัน

นั่งเล่นเกมจีบหนุ่มไปสักพัก ลูกชายก็กลับมา เขาไปอาบน้ำตัวหอมกรุ่น ด้วยกลิ่นอัลเจียและเฟนเนล กลิ่นเดียวกับพ่อของเขา แล้วก็ไปเปิดฝาชีออกพร้อมรับประทานอาหารแสนอร่อย

“อาหารที่แม่ทำอร่อยที่สุดในโลกเลย”

ฉันได้แต่ยิ้มน้อย ๆ แล้วลูบหัวเขาไปพลาง

“เด็กดี กินอย่าให้เลอะสิจ๊ะ”

ฉันเอ่ยพลางหยิบทิชชู่มาซับปากของลูกชาย

สามีของฉันเป็นหมอ เขาเปิดคลินิกเป็นของตัวเองที่ตึกแถวในย่านกลางเมือง บ้านของเราอยู่ค่อนไปทางชานเมือง ไม่วุ่นวายดี

“กลับมาแล้วครับ”

เด็กชายผละจากเพลย์เสตชั่นมาหาผู้เป็นพ่ออย่างน่ารัก ฉันได้แต่ลูบหัวเขาน้อย ๆ

“คุณคะ ไปอาบน้ำก่อนเถอะ”

ฉันเอ่ยขึ้นอย่างยินดีที่สามีของฉันกลับบ้าน เวลาที่ไม่มีใครอยู่บ้านฉันก็เหงามาก ถ้าไม่มีมีมี่น้อย กับอัญมณีอยู่เป็นเพื่อนคงไม่รู้จะทำอย่างไรดี แมวน้อยสองตัวนี้เป็นของสามีฉัน 1 ตัว ของฉันอีก 1 ตัว มีมี่น้อยมีสีขาว ส่วนอัญมณีมีสีดำ ตัดกันราวกับหยินและหยาง

พอสามีอาบน้ำเสร็จฉันก็เดินไปจุมพิตเขาหนึ่งที แล้วเลื่อนเก้าอี้ให้เขานั่ง เราอยู่กันอย่างเงียบ ๆ ท่ามกลางเสียงเพลงจากยูทูปในสมาร์ตทีวี

“วันนี้คุณดูมีความสุขนะ”

“หรอครับ”

“วันนี้งานน้อยหรือ?”

สามีฉันเพียงยิ้มบาง

“คงเป็นอย่างนั้น ผมไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไร แต่คืนนี้คุณน่าจะเหนื่อย”

ฉันหัวเราะน้อย ๆ

“นั่นสินะคะ”

ค่ำคืนนี้ฉันก็เหนื่อยจริง ๆ นั่นแหละ แต่ก็หลับปุ๋ยในที่สุด ในอ้อมแขนของเขา